Drodzy Rodzice!!!

 Zadania do wykonania dla dzieci na 24.06.2020 r. (środa)

1. Zestaw ćwiczeń porannych nr 40 (wg B. Formy):

• „Delikatnie” – lekki bieg za R. w dowolnych kierunkach.
• „W górę i w dół” – dzieci zajmują dowolne miejsca na dywanie. Stają w lekkim rozkroku. Na raz powoli unoszą ręce i robią głęboki wdech, a na dwa swobodnie je opuszczają i robią wydech.
• „Hop, hop!” – w rytm bębenka dzieci miarowo przeskakują z jednej nogi na drugą i równocześnie klaszczą.
• „Swobodnie” – w swobodnym zwisie tułowia dzieci naprzemiennie dotykają lewą ręką prawej stopy, następnie prawą ręką lewej stopy.

2.  „Jadę w góry, góry, góry!” – rozmowa na temat górskich krajobrazów na podstawie doświadczeń dzieci oraz opowiadania Letnie opowieści – echo w Tatrach.

Letnie opowieści – echo w Tatrach

Małgorzata Szczęsna

Byliście kiedyś w Zakopanem, tam gdzie są najwyższe nasze góry? Właśnie tam jedziemy całą rodzinką! Dojeżdżamy już na Jaszczurówkę do przyjaciół rodziców – Bogusi i Janusza. (Zawsze się zastanawiałam, czy kiedyś mieszkały tam jaszczurki?) Jest wieczór i się ściemnia. Gospodarze otwierają bramę, a ich syn – Kamil, już biegnie, by nas przywitać.

– Witojcie, witojcie – wita nas Janusz po góralsku.

Bogusia i mama jak zwykle ściskają się ze łzami w oczach. Rozlokowujemy się i jemy kolację w ich przytulnej kuchni. Po posiłku my z Kamilem idziemy do jego pokoju i gramy w gry planszowe, a rodzice długo rozmawiają. Rano szeroko otwieramy okno i podziwiamy widok gór. Przed nami Nosal i Giewont z krzy­żem na szczycie. Mimo że jest lato, na wierzchołku Giewontu widać śnieg. My z mamą nie wytrzymujemy i już śpiewamy. Pomóżcie nam:

Biegnie do Nosala, słońce ją przypala.

Siadła na Giewoncie, tam też piecze słońce.

– Jak widać, nie całkiem udało się przegnać zimę! – mówi Karinka.

Janusz proponuje wycieczkę. Zatrzymujemy się w miejscu, skąd możemy oglądać, jak na dło­ni, całe Zakopane. Stąd wydaje się takie malutkie. Jedziemy dalej. Następny nasz przystanek to duży parking.

– Co będziemy teraz robić?

– Idziemy do Morskiego Oka – wyjaśnia ciocia Bogusia. – Czeka nas długi spacer.

Droga chwilami jest trudna i z radością widzimy, że zbliżamy się do celu. Widok jest wspania­ły. Staję na dużym kamieniu, z ciupagą w ręku, w góralskim kapeluszu z piórkiem i muszelkami. Rozpoczyna się sesja zdjęciowa! Wszyscy pstrykają mi zdjęcia. Czuję się jak gwiazda filmowa.

– Chciałabym jeszcze przejść się wokół jeziorka! – mówi mama i patrzy w stronę ścieżki wyłożonej kamieniami.

– Mamo, nie mamy siły, chodźmy na naleśniki do baru – prosi Mateusz.

– Ja przejdę się z mamą! Zamówcie dla mnie z serem i czekoladą! – staję koło mamy.

– Tylko uważajcie, bo często niedźwiedzie schodzą z gór! – przestrzega wujek.

Nikogo nie ma na ścieżce, tylko my. Nagle słyszymy: uuuuu, uuuu. Przyspieszamy kroku, prawie biegniemy.

– Uuuuu, Uuuuu, Uuuuuuu – głos rozlega się coraz głośniej i dobiega do nas ze wszystkich stron. Stajemy przerażone!

– Uuuuuu – ten głos rozlega się teraz bardzo blisko nas!

Nagle zza krzewu jałowca wybiega w naszym kierunku…. roześmiany wujek Janusz.

– Janusz! – dobiega do nas Bogusia. – To wcale nie jest śmieszne! Bardzo przestraszyłeś dziew­czyny.

Gdy dociera do nas, że nie ma żadnego niebezpieczeństwa, wybuchamy śmiechem.

– Wujku, jak to zrobiłeś, że głos dochodził do nas ze wszystkich stron – pytam, rozglądając się.

– To echo! Gdy ryknąłem „uuu”, dźwięk mojego głosu odbił się od ścian lasów, górskich zboczy, skał i powrócił do nas. – Chodźmy lepiej na te naleśniki – mówi zdecydowanym głosem ciocia Bogusia. Jest jeszcze trochę zdenerwowana na wujka za ten żart.

Po wysłuchaniu opowiadania dzieci bawią się w Stary niedźwiedź mocno śpi.  Następnie R. zadaje dzieciom pytania: Dokąd pojechała Ada z rodziną? Narysujcie w powietrzu, jak wyglądają pagórki, wyższe wzniesienia, wysokie góry. Jakie góry zobaczyli przez okno rankiem? Dokąd po­jechali na wycieczkę? Co chciała zrobić mama, gdy zobaczyła jezioro? Jaki dźwięk Ada usłyszała na ścieżce? Kto to był? Co należy zrobić, gdy usłyszy się dziwny dźwięk lub zobaczy dzikie zwierzę? Rozmowa na temat bezpieczeństwa w kontaktach ze zwierzętami w czasie wakacji.

3. „Góry” – zajęcia dydaktyczne. Szukanie na mapie polskich górskich miast oraz największych polskich gór, podawanie ich nazw. Jak nazywa się lubiane przez turystów górskie miasteczko? (Zakopane) W jakich górach leży Zakopane? Dzieci wspólnie z R. odnajdują na mapie Zakopane oraz największe polskie góry (Tatry, Bieszczady, Karkonosze, Pieniny, Góry Świętokrzyskie). Sprawdzają za pomocą sznurka odległość od miejscowości, w której znajduje się ich szkoła, do polskich gór.

4. „Wycieczka w góry” – zabawa polisensoryczna. Rozpoznawanie po dotyku przedmiotów umieszczonych w worku (plecaku), poszerzanie wiedzy na temat przedmiotów potrzebnych podczas wyprawy w góry. R. pyta dzieci: Co należy zabrać na górską wycieczkę? Przynosi worek / plecak, w którym znajdują się różne przedmioty, w tym: lornetka, butelka wody, telefon komórkowy, kanapka, mapa, kompas. Zadaniem dzieci jest odgadnąć po dotyku, jakie przedmioty ukryto w plecaku, oraz ocenić, czy są one potrzebne podczas wyprawy w góry i dlaczego.

5. „Wyprawa w góry” – zabawa ruchowa. R. rozkłada na dywanie przeszkody: poduszki, kartki, szarfy. Posłużą one jako elementy przestrzeni, które dzieci będą mijać podczas wycieczki w góry. Dzieci pokonują przeszkody umieszczone na dywanie.

6. „Kogo i co możemy spotkać na szlaku?” – rozpoznawanie oraz podawanie nazw zwierząt górskich. N. przynosi zdjęcia różnych zwierząt (w tym kozicy, borsuka, sarny, lista, niedźwiedzia, świstaka). Prosi dzieci o podanie ich nazw i wybranie tylko tych, które żyją w górach. (Załącznik- zwierzęta) 

7. „Co zniknęło?” – doskonalenie pamięci świeżej. R. pokazuje zdjęcia pięciu obiektów, które występują w górach. Prosi dzieci o podanie ich nazw i zapamiętanie. Następnie chowa jeden z nich i pyta, co zniknęło. (Załącznik- zwierzęta) 

8. „Kropelka złotych marzeń” – śpiewanie piosenki pod tym samym tytułem i ekspresja ruchowa.

do piosenki. https://www.youtube.com/watch?v=wyPKwV6JJk0

Kropelka złotych marzeń

sł. Andrzej Marek Grabowski, muz. Krzysztof Marzec

Kiedy już trzeba będzie powiedzieć cześć,                               (dzieci machają)

Kiedy już lato pęknie i spadnie deszcz,                                    (naśladują paluszkami padający deszcz)

Co Ci dać, przyjaciółko mych słonecznych dni,                         (rozkładają pytająco ręce)

Żeby czas nie zamazał tych wspólnych chwil.                           (pokazują na zegarek)

Ref.: Bursztynek, bursztynek znalazłam go na plaży,              (robią łódeczkę z rąk, pokazują na dywan)

Słoneczna kropelka, kropelka złotych marzeń,                       (rysują w powietrzu słońce)

Bursztynek, bursztynek położę Ci na dłoni,                                (przekazują na niby bursztynek dziecku obok)

Gdy spojrzysz przez niego, mój uśmiech Cię dogoni…           (spoglądają przez złączone palce, uśmiechają się)

Kiedy znów się spotkamy za wieków sześć,                                (rozkładają ręce na powitanie)

Kiedy znów powiesz do mnie po prostu „cześć”.                          (machają)

Może nawet nie poznam przez chwilę Cię,                                 (przecierają oczy)

Ale ty wtedy prędko wyciągniesz ten…                                        (udają, że wyjmują coś z kieszeni)

Ref.: Bursztynek, bursztynek znalazłam go na plaży… (×2) (jak wyżej)

9.  „Moje góry” – układanie pejzaży górskich z figur geometrycznych.

10. Karty pracy- 5- latki- KP4.36 – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej, dekodowanie. KP4.37 – doskonalenie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych, pobudzanie kreatywności.